Çevreye baktıkça görüyorum ki e-ticarete yönelik hummalı bir faaliyet var iş dünyasında. Herkes bir şekilde internete dahil olmaya çalışıyor. Kimi kendi sitesine ağırlık veriyor, kimi alışveriş platformlarına ürün yüklüyor, bazısı da yeni online projeler geliştirmek için çabalıyor.
Yine üzülerek fark ediyorum ki bu online girişimlerin büyük kısmı günü kurtarmaya yönelik. Tedarikçiler kapanan mağazalardan kaçan ciroyu, perakendeciler mağazaya gelmeyen müşteriyi telafi etmenin derdinde. Uzun vadeli, kalıcı planlar yapan pek yok. Hoş, uzun vadeli plan yapan, piyasanın gidişatını anlayabilecek kapasitede olanlar yumurta kapıya dayanana kadar beklemezdi zaten.
Bir de karantinalar bittiğinde her şeyin normale döneceğini düşünüp hiçbir adım atmadan bekleyenler var ki, onların geleceği hepten karanlık.
Bir değişim yaşadık. İnsanlar karantinada internete alıştı. Yarın mağazalar açıldığında bu alışkanlık devam edecek.
Bazı işletmeler dükkanı açıp eski parlak günleri bekleyecekler ama o günler gelmeyecek. Çünkü normalde internetten alışveriş yapmayan Ayşe Teyze öğrendi artık interneti.
Mecbur kalınca çekine çekine market sitelerinden sipariş verdi, baktı ki korkacak bir şey yokmuş, başka ihtiyaçlarını da internetten almaya yöneldi.
Telefondan birkaç hamleyle sipariş verebildiğini, ağrıyan bacaklarıyla mağazaya kadar gitmesine gerek kalmadığını anladı.
Bu süreç sayesinde teknolojiye mesafeli davranan yaşlı kesim internete güvenmeye başladı.
Eskiden internetteki fiyat avantajı önemliydi. Ancak tüketici fiyatları kıyaslayabildiğini, yorulmasına gerek kalmadığını da anladı. Bu saatten sonra mağaza ve internet fiyatı aynı olan ürünlerde de internet mağazaları hizmeti ayağa götürme avantajıyla öne geçecek.
Bu süreçte hiçbir adım atmayan cadde ve AVM mağazaları ne düşünüyorlar, Ayşe Teyze’nin gelip alışveriş yapması için ne gibi sebepler sunmayı düşünüyorlar, çok merak ediyorum.
kaynak: farukyar